Anna Gavalda

Chyba mogę śmiało napisać, że jest moją ulubioną pisarką.

Pamiętam jak parę lat temu po raz pierwszy czytałam " Pocieszenie". Nie dotarłam nawet do 50strony...Była dla mnie za trudna.

Drugie podejście (parę miesięcy później) skończyło się zarwaną nocą...

Potem czytałam ją jeszcze może z trzy-cztery razy. Wraz z kolejnym czytaniem była tak samo wzruszająca i pouczająca zarazem.

"Pocieszenie" jest napisane pięknym językiem. Czytając miałam wrażenie, że każde słowo było wprowadzone w odpowiednim momencie. Takiego stylu ze świecą szukać...

Wracając do fabuły,  nie była jakoś wyszukana. Znudzony życiem Charles dowiaduje się o śmierci pewnej bliskiej mu kobiety sprzed lat. Tu zaczyna się lawina wspomnień, w której poznajemy niesamowitą osobę. Nawet trochę zazdrościmy bohaterowi, że miał zaszczyt ją znać.
Później pojawia się kolejna niesamowita kobieta. Fajnie pokazana perspektywa miasta i wsi. Marzeń i ich realizacji. Miłości i jej braku. Domowym rodzinnym ognisku i "kostnicy".

Nie opiszę tutaj dokładnie szczegółów. Bo to TRZEBA przeczytać!
Super postacie, wzruszający styl pisania, emocji nie brakuje...

Polecam!

To jest mój nr. 1 ze wszystkich książek:)