Od kilku lat mam książkę Beaty Pawlikowskiej " W Dżungli Życia". Nie ukrywam, ze pomogła mi ona w wielu, czasem ciężkich chwilach mojego życia.
Ostatni rozdział nosi tytuł "Listy Do Siebie". I do tego chciałam dziś nawiązać. Autorka w wieku nastu lat, widząc "dorosłych" nie chciała stać się taka jak oni.
"Na ścianie w moim pokoju wywiesiłam hasło: Don't let people make you crazy about money, hair and clothes"
Postanowiła napisać do siebie list, który byłby otwarty gdy stanie się "dorosła".
"Patrząc na świat dookoła doszłam do wniosku, że tylko młodzi ludzie potrafią być szczęśliwi i tylko oni są w stanie zmienić coś na lepsze- zarówno własne życie, jak i większe sprawy dotyczące państw i kontynentów. Bo tylko młodzi ludzie mają wciąż ideały, wierzą w pokój i dobro, i występują aktywnie w ich obronie (...) Chciałam zachować na zawsze tamten sposób myślenia, umiejętność cieszenia się z życia, nieustanne snucie nowych planów, wielkie nadzieje, niezależność, odwagę i chęć podróży w nieznane"
Ja już napisałam do siebie list.
Jestem dumna z moich dzisiejszych wartości i mam nadzieję, że się nie zmienię.
Polecam tą czynność i Wam:)
Zapraszam na mojego bloga
OdpowiedzUsuńwww.realpassionate.blogspot.com
Książka wydaję sie być fajna ;)
OdpowiedzUsuńObserwuje.
Zapraszam do mnie
=Candie-natalie.blogspot.com
Książka wydaje się być fajna..
OdpowiedzUsuńObserwuje cię :)
Zapraszam do mnie =Candie-natalie.blogspot.com
Bardzo to refleksyjne. Aż dłużej się nad tym zastanowiłam. Tak, autorka ma racje.
OdpowiedzUsuńTak racje ma :)
UsuńMądra kobita!
Świetny cytat.
OdpowiedzUsuń